Wijkbewoner Hellen Geldorp

Wijkbewoner Hellen Geldorp

BW0001

Hellen Geldorp, beter bekend als Surinaamse Hellen, helpt in Huis van de Wijk De Focus mensen met vragen en bedenkt activiteiten voor ouderen

In Huis van de Wijk De Focus in Beverwaard werkt Hellen Geldorp op dinsdag en donderdag achter de balie. Daar helpt zij vooral mensen met uiteenlopende vraagstukken. Iedereen kan haar dáár opzoeken, niet thuis want zegt Hellen: “Je moet grenzen stellen en daarom zeg ik tegen de mensen dat ze me in De Focus kunnen vinden. Als ik dat niet zou doen zouden er de hele dag door mensen aan mijn deur staan.” 

Hellen organiseert veel in de wijk 
Hellen is rond haar zestiende jaar vanuit Suriname naar Nederland gekomen om te studeren voor onderwijzeres.  Vele jaren heeft ze op verschillende locaties in Rotterdam geassisteerd in het onderwijs. Daar raakte ze gewend aan diverse culturen en merkte dat ze het leuk vond om mensen te helpen en om naar hun verhalen te luisteren. Sinds ze in Beverwaard woont organiseert ze veel voor de wijk. In het begin alleen voor haar eigen kinderen maar daar kwamen snel kinderen uit de buurt bij. “Die kinderen heb ik inmiddels groot zien worden en die hebben nu soms zelf al weer kinderen.” 

Bloemschikken en praten tegelijk gaat makkelijker 
In De Focus organiseert ze nu minder voor kinderen en meer voor ouderen. Bijvoorbeeld voor een senioren groep op vrijdagmiddag. “Vroeger waren ze druk maar nu weten ze niet meer wat ze met zichzelf aan moeten. Dus organiseer ik iets en hebben ze contact met elkaar.”  

Onder het genot van een kopje koffie en een koekje wordt met elkaar gesproken over een thema. Hellen vertelt: “We praten bijvoorbeeld over een land van herkomst of gewoontes en gebruiken binnen een andere cultuur. Ook de wat meer beladen onderwerpen zoals eenzaamheid worden besproken. Ondertussen zijn we dan aan het bloemschikken want als mensen iets te doen hebben gaat het praten vaak makkelijker.” Hellen ziet veel van wat er in de buurt speelt. Er leven veel mensen met problemen of mensen die zich verloren voelen in de stad of in de wijk. “Veel mensen spreken ook de taal niet, weten de weg niet te vinden naar de juiste instanties en daar help ik ze dan graag bij.” 

Als je met elkaar leeft kun je beter iets doen om elkaar op te vrolijken 
Beverwaard vindt ze een prettige wijk, maar de verbinding is nog niet overal. Met alles wat ze organiseert en onderneemt probeert ze daar voor te zorgen. “Bij mij in de straat zijn we er voor elkaar en helpen we een ander. Maar in andere delen van de wijk hoor ik wel eens over ellende en ruzie. En dan denk ik, tja, als je met elkaar leeft kun je beter iets doen om elkaar op te vrolijken.”  

“Iemand uit de buurt had een tijdje geen jas, en schaamde zich om naar de kledingbank te gaan. Dan zeg ik, ‘maar die kledingbank is er juist voor jou, je hebt daar recht op’. Ik heb haar toen aan de hand meegenomen naar de kledingbank.” 

Meer overleg tussen gemeente en vrijwilligers 
Hellen vond het fijn dat bij De Focus alles onder een dak zat. Mensen kon ze dan ter plekke meenemen naar House of Hope of het Leger des Heils. “Nu is er weer een nieuwe welzijnsorganisatie die De Focus gaat runnen en lijkt alles een eigen locatie te gaan krijgen. Het lijkt soms of van hogerhand niet naar ons geluisterd wordt.” Eigenlijk vindt ze dat er meer overleg moet zijn tussen gemeente en vrijwilligers die zich inzetten voor de wijk. Vroeger ervaarde ze dat wel: “Toen zag je vaak mensen van de gemeente hier, maar dat is al een tijd niet meer zo”. 

Surinaamse Hellen 
Hellen Geldorp is een zus, een vriendin, een hulpverlener, een tante en een buurvrouw voor de buurt, die haar allemaal kennen als Surinaamse Hellen. “Ja dat ben ik toch? Ik ben er geboren en getogen en ben er trots op.”