Wijkbewoner Farah

Wijkbewoner Farah

EN0004

Farah vindt het prettig wonen in haar wijk

In de wijk Feijenoord is elke maand wel iets aan de hand. Schietpartijen, ruzies, autobranden en onlangs zelfs een liquidatie. Toch voelt bewoner Farah zich veilig in haar wijk. “Het gaat er steeds beter,”zegt ze, “maar er moet nog veel gebeuren”. 

Big happy family 
“Ik heb een beetje een haat-liefde relatie met mijn wijk”, vertelt de twintigjarige Farah. Ze studeert bedrijfskunde en woont van jongs af aan in de wijk Feijenoord, naast het Entrepot gebied. “Meisjes en vrouwen worden er niet lastig gevallen en mensen in de buurt staan altijd voor je klaar”, vertelt ze. “Dat is een prettig idee. Het is hier één grote familie en iedereen kent elkaar. De bewoners, jong en oud, zijn altijd bereid om te helpen. Maar als je hier niet vandaan komt en je loopt stoer te doen, dan word je wel op je plek gezet.” 

De wijk als filmset 
Farah praat tamelijk nuchter over de vele incidenten in haar wijk. Toch maakt ze zich vaak zorgen. “Ik denk dat mensen van buitenaf deze plek zien als een getto. Als er een incident is lijkt het hier één grote filmset. Dan denk ik: waarom moet dit nou weer gebeuren?” Zoals laatst, een liquidatie op straat: dat had Farah niet eerder meegemaakt. De buurt werd volledig afgesloten, maar iedereen hielp elkaar. Mensen die niet naar huis konden sliepen bij hun buren. “Het zijn gewoon een paar rotte appels die het verpesten voor de rest. Vaak komen ze niet eens uit de wijk.” 

Wie is de wijkagent? 
“De relatie tussen de politie en de bewoners is ook niet altijd even best”, zegt Farah. “Jongeren die zich op straat begeven worden door de politie vaak verkeerd begrepen. Zodra er een groepje bij elkaar staat denkt de politie dat er gedeald wordt. Terwijl ze alleen maar met elkaar lopen te dollen.” Jongeren schamen zich als ze in het openbaar worden gefouilleerd en zien de politie als de vijand. Dat beeld moet veranderen, vindt Farah. “We hadden een hele goeie wijkagent, André. Hij kende iedereen en ook de jongens met een strafblad hadden goed contact met hem. Wie nu de wijkagent is weet ik niet eens. Dan denk ik: stel je even voor. Al is het maar met een briefje door de bus.” 

Feest met alle buren 
Ondanks de problemen is Feijenoord een wijk met een sterke sociale cohesie. “De woorden gulheid, vrijgevigheid en betrokkenheid horen bij de wijk”, aldus Farah. “Er wonen hier veel verschillende culturen; ik denk dat wel tachtig procent allochtoon is. Bij een bruiloft feest doet iedereen mee en worden alle buren uitgenodigd. Natuurlijk is er dan veel herrie op straat met de bekende stoet toeterende auto’s. Maar daar zeuren we niet over; we zijn juist blij voor elkaar. Zelfs de ‘originele’ bewoners van Feijenoord hoor je dan niet klagen. Die zijn goed geïntegreerd bij ons!” 

Een positieve toekomst 
Farah denkt dat het wel goed komt met de wijk. De mensen die er wonen zijn gemotiveerd, hebben werk of zijn bezig met een opleiding. “Er zijn nu ook meer jonge docenten op de scholen, dat is goed. Kinderen en jongeren nemen nu eenmaal sneller iets aan van iemand die hun taal spreekt en hun wereld snapt.” Ook moeten er meer naschoolse activiteiten komen voor kinderen, vindt ze. Zoals bijvoorbeeld taekwondolessen. “Verder mag de wijk wel wat groener, met een fijne chillplek voor jongeren. En moet buurthuis de Dam beter communiceren over alle activiteiten die daar zijn. Als we allemaal ons steentje bijdragen moet het lukken. Want voor alles is een oplossing. Zo denken wij erover.”