Sharmila Lalaram

Sharmila Lalaram

BT0037

WijkMuseumdirecteur Sharmila is graag bezig met activiteiten voor de wijk en dan met name met haar twee passies: koken en naaien.

Sinds een aantal jaar leert wijkbewoner Sharmila de wijk kennen 
Sharmila Lalaram houdt van koken en naaien. Dit kreeg ze van jongs af aan mee van haar ouders. Zelf grapt ze: “Het zit in mijn genen.” 

BoTu 
Sharmila groeide op in Suriname waar haar moeder naaister was en haar vader kok. Haar ouders kwamen met haar mee toen ze in 1976 op haar zeventiende naar Nederland vertrok. Ze kwam direct in de wijk Bospolder Tussendijken terecht. Ze is in de wijk verhuisd, net als haar ouders, maar ze heeft de wijk nooit meer verlaten.  

De wijk leren kennen 
Sharmila werkte eerst als administratief medewerker en later als productie-naaister. In 2019 verloor ze haar baan. Pas toen ging ze om zich heen kijken in de wijk, waar kon ze aansluiten? Hierover zegt ze: “Pas vanaf die tijd leerde ik de wijk echt kennen.” Inmiddels is Sharmila druk met alle activiteiten in de wijk. In Bouwkeet leert ze kinderen haar methode van naaien aan. In Naaiatelier BoTu helpt ze bewoners met het vermaken van kleding. In het Bollenpandje helpt ze met de catering. 

Museumdirecteur 
Sharmila is een van de zeven museumdirecteuren van het WijkMuseum BoTu. In het WijkMuseum geven de museumdirecteuren een persoonlijke kijk op het leven en de mensen in hun wijk. Op een creatieve manier worden hun (levens)verhalen met een link naar BoTu getoond in tentoonstellingsboxen. Deze verhalenboxen zijn bevestigd aan een fiets: een oer-Hollands vervoermiddel, symbool voor verbinding en beweging. De fiets kan overal in de wijk neergezet en bekeken worden. Op vrijdag 26 augustus 2022 vond de officiële opening plaats in het Bollenpandje. De fiets was daarna onder meer te zien bij Woonzorgcentrum De Schans. Ook maakte de fiets in 2022 een uitstapje naar de opening van de tentoonstelling (T)Huis in het Nieuwe Instituut in het kader van de Rotterdam Architectuurmaand 2022. 

Koken en naaien 
“In mijn MuseumBox zie je mijn twee liefdes: koken en naaien. Ik wilde de grote 
lepel in het midden hangen. Dit is de lepel waarmee ik saoto soep opschep. Saoto is mijn lievelingsgerecht om te maken en met iedereen samen te eten. Met veel knapperige groenten, ei en die kleine frietjes. Dat is de heerlijkste soep.”