Recreatieoord Hoek van Holland

Recreatieoord Hoek van Holland

HvH0004

Recreatieoord Hoek van Holland is een plek van rust en ruimte voor een hechte, grotendeels Rotterdamse, gemeenschap

Mario Bruijns schreef twee boeken over Recreatieoord Hoek van Holland: De Houten Kampeerstad van Rotterdam aan Zee, deel 1 en 2. De geschiedenis van het kampeerterrein gaat terug naar de periode rond 1920. Rotterdammers gingen in vakantietijd kamperen in de duinen van Hoek van Holland, dichtbij zee. In 1923 kreeg de groep kampeerders een definitieve plek aangewezen voor hun tenten. Al snel verschenen er per kampeerseizoen op te bouwen houten huisjes. Begin jaren vijftig mochten de huisjes blijven staan en werd het recreatieoord permanent. De opzet uit die tijd is nog herkenbaar en de sfeer is nog steeds bijzonder; het recreatieoord is een plek van rust en ruimte voor een hechte, grotendeels Rotterdamse, gemeenschap. 

Een heel zomerseizoen op ‘het kamp’ 
Kenmerkend aan het recreatieoord is dat mensen zich enorm verbonden voelen met de plek. Veel mensen hebben huisjes die generaties lang binnen de familie zijn. “Ik kom hier al vanaf mijn geboorte”, vertelt Joyce Buursema. “Mijn opa en oma hadden een huisje op het oude kamp, dus als baby werd ik daar al mee naartoe gesleept. Mijn vader had zich opgegeven voor het nieuwe terrein en toen is in 1951 dit huisje gebouwd.” In die tijd verbleven veel families een heel zomerseizoen op ‘het kamp’. Kinderen gingen de laatste maanden van het schooljaar naar de basisschool in het dorp en kampeerders gingen er naar het badhuis. Ondernemers uit ‘de Hoek’ wisten het recreatieoord ook te vinden en hadden in de zomermaanden winkels op het terrein. “’Het kamp’ is eigenlijk een dorp op zich, met een hele hoop connecties met het ‘dorp’ Hoek van Holland.” 

Verstedelijking 
Mario en Joyce zien langzaamaan wel dingen veranderen, zowel in het dorp als op het recreatieoord. “Ze willen het hier in het dorp een beetje verstedelijken en drukker maken, met hoogbouw en de verlengde metrolijn. De meeste Hoekenezen zitten daar echt niet op te wachten, de mensen willen het hier gewoon dorps houden. Ook op het recreatieoord verandert het publiek. “Vroeger was het echt de Rotterdamse arbeider die hier verbleef. Tegenwoordig is het meer een mix van bewoners. Er zitten meer creatieve mensen, zoals kunstenaars, die vaak hoger zijn opgeleid. En er zijn wat mensen uit Duitsland.” Vroeger mochten alleen mensen uit regio Rotterdam een huisje kopen, die regelgeving heeft de gemeente al jaren geleden losgelaten. Daarbij zijn de koopprijzen van de huisjes flink gestegen, ook vanwege de media-aandacht voor het recreatieoord. “Voor de gewone mens is het niet meer betaalbaar, maar we hopen dat de prijzen weer gaan dalen.” Hoeveel effect de gestegen huisjesprijzen gaan hebben, zal in de toekomst blijken. Belangrijk vinden de huidige seizoensbewoners dat de sfeer behouden blijft. “Ze moeten de identiteit hier koesteren. Dat geldt voor het recreatieoord én voor het dorp.”

Voortbestaan
Het dorpse karakter van het recreatieoord is precies waarom mensen het zo fijn vinden op het recreatieoord. “Het is hier heel dorps, anders dan we gewend waren in de stad. Het is kleinschalig. Als je hier de dijk op rijdt, dan kom je in een andere wereld. Dat is de charme, de identiteit van ‘de Hoek’.” Vanaf 2020 werd het recreatieoord in zijn voortbestaan bedreigd. De gemeente maakte plannen om de grond te verkopen aan een projectontwikkelaar die er verhuurbare vakantiehuisjes op wilde bouwen. De recreanten kwamen met resultaat in opstand, “als het weg zou gaan, dat lijkt me verschrikkelijk, want ja, hier heb je toch je leven. De gemeenschap is voor veel mensen ook heel hecht, je kan hier sociaal zijn maar je kan je ook terugtrekken als je behoefte hebt aan rust”.

ONS Recreatieoord
In 2023 is door de recreanten de coöperatieve vereniging ONS Recreatieoord opgericht. Voorzitter Yoek Kouwenhoeven is de vierde generatie van zijn familie op het recreatieoord. “Vanaf 2024 gaan 1.100 leden samen het algemene beleid bepalen. We hebben bewust voor een democratisch systeem gekozen. Je moet het hier toch met elkaar zien te rooien.”