Mir Visser

Mir Visser

HvH0009

Mir Visser wil met het Historisch Genootschap Hoek van Holland het Hoekse geheugen opbouwen

Mir Visser is secretaris van het Historisch Genootschap Hoek van Holland. Ze doet onderzoek naar het dorp en schrijft artikelen voor de website. Het genootschap organiseert lezingen over de geschiedenis van het dorp.  
 
Veel interesse, weinig kennis 
Het Historisch Genootschap Hoek van Holland werd negen jaar geleden opgericht tijdens het jubileum 100 jaar Hoek van Holland en 150 jaar Nieuwe Waterweg. De leden van het genootschap hebben een lange geschiedenis met de Hoek, vertelt Mir. “Sommige mensen wonen hier al generaties lang, of werken al tientallen jaren voor Stena Line en diens voorgangers: de ferry die hiervandaan naar Engeland vaart.” Zelf woont Mir haar hele leven al in Hoek van Holland. Uit interesse voor de historie van het dorp startte ze tien jaar geleden een website over Hoek van Holland in de Tweede Wereldoorlog. Ook gaf ze rondleidingen door het dorp en langs het militaire erfgoed. “Er was wel veel interesse, maar weinig kennis”, vertelt Mir. “Daarom sloot ik me aan bij het genootschap.” 
 
Het Hoeks geheugen 
Door onderzoek, het digitaliseren van weekblad De Vuurtoren en het aanleggen van een fotodatabase wil het genootschap het Hoekse geheugen opbouwen. “Voordat Hoek van Holland in 1914 door Rotterdam werd geannexeerd hoorde het bij ’s-Gravenzande. We staan dus met één been in het Westland en één been in Rotterdam.” Om het archief over Hoek van Holland op te bouwen en te bewaren, krijgt het genootschap advies van Stadsarchief Rotterdam. Voor de maandelijkse historische inloop biedt de lokale bibliotheek een ruimte aan. “Het voordeel van een dorp is dat iedereen elkaar kent. De lijntjes zijn kort.”  
 
Het dorp en het strand 
“Om de mensen te bereiken is nog een behoorlijk klus”, vertelt Mir. “Soms lijkt het alsof de Hoek als los zand aan elkaar hangt. Er zijn mensen die hier hun hele leven wonen, en daarnaast zijn er strandgangers en toeristen. Maar ook mensen die hier een strandhuisje hebben, hier vaak komen en uiteindelijk besluiten om te blijven.” De meesten van deze laatste groep hebben weinig tot geen interesse in de geschiedenis van Hoek van Holland. Dit zorgt voor een tweedeling in de interesse van de mensen voor de geschiedenis van de Hoek. 
 
Identiteit 
Hoek van Holland ontstond door het graven van de Nieuwe Waterweg. De baggeraars kwamen hiervoor uit Hardinxveld-Giessendam en Werkendam. Na het uitgraven bleven er arbeiders achter om de haven op diepte te houden en uiteindelijk is hieruit het huidige dorp ontstaan. “In ’s-Gravenzande hebben ze de identiteit van het Westland, van tuinders en hard werken. Rotterdam heeft een havenidentiteit. Zoiets hebben wij niet, wij bungelen er tussenin.” 
 
Uitdagingen 
Continuïteit is belangrijk om een Hoeks geheugen op te bouwen. Daar ligt voor het genootschap een uitdaging. Mir: “We bestaan nu bijna tien jaar en werken al jaren met hetzelfde clubje. Mensen motiveren en zaken organiseren blijft moeilijk, maar er is goed contact met organisaties zoals de museumcommissie en het Stadsarchief. Als wij ophouden met bestaan gaat onze collectie naar het Stadsarchief. Dan ligt het wel in Rotterdam en niet hier.”