Loempiakraam Do & An

Loempiakraam Do & An

HV0003

Bij de loempiakraam van James en Chin kom je langs voor een snack en een praatje

Zo’n dertig jaar geleden begonnen de ouders van James Dung een loempiakraam in Hoogvliet: Do & An Loempia & Snacks. Na het overlijden van zijn vader zette James de kraam voort met zijn moeder Chin. “We hebben onze vaste klanten, maar ook veel aanloop van mensen die een middag bij Winkelcentrum Hoogvliet komen winkelen.” 

De oma van winkelcentrum Hoogvliet 
Elke dag, behalve op zondag, is de kraam open voor wie zin heeft in een loempia, pasteitje of pangsit kip. De loempia’s worden door James en zijn broer zelf gemaakt, net als de sauzen voor bij de snacks. “Onze kraam is een plek voor lekker eten en veel plezier”, zegt James. “Hier kun je even je dagelijkse sleur vergeten.” Bij de kraam komen senioren, werklui en scholieren, maar ook kinderen die met hun ouders voor het eerst een loempia komen halen. “Veel mensen kennen mijn moeder al jaren. Als ze er niet is dan vragen ze naar haar. Ze wordt de oma van het winkelcentrum genoemd.”  

Tussen de regels lezen 
“Typisch voor Hoogvliet is de directheid en openheid van de mensen”, zegt James. “In dat opzicht is het echt een Rotterdamse wijk. De mensen die hier komen maken vaak ook even een praatje. Sommigen delen hele persoonlijke verhalen, of ze vragen advies over hun liefdesleven.” Zo bouwt James een band op met zijn klanten. “Dat vind ik juist mooi aan het werk, de verbinding die hier ontstaat. Je moet tussen de regels door kunnen lezen, er is best veel eenzaamheid, bij zowel oude als jonge mensen. Soms gaat het niet zo goed met iemand, dan praten we even over zijn hobby en zie je diegene opbloeien.”  

Niets meer aan doen 
De loempiakraam staat aan de rand van Winkelcentrum Hoogvliet: een plek waar ook wat leegstand is. “Met de supermarkten en het eetaanbod gaat het hier wel goed. Maar ik ben benieuwd hoe het winkelcentrum zich verder gaat ontwikkelen. Ik heb begrepen dat het wat opgeknapt gaat worden en dat de donderdagmarkt wordt verplaatst. Dat geeft misschien een extra impuls.” Verder hoeft er wat James betreft niet veel te veranderen. “Het is een levendige wijk, wij voelen ons prima hier en over het algemeen ook veilig. Als er wel iets gebeurt dan is de politie er snel bij. Van ons mag het zo blijven.” 

Bedankt voor het lenen 
Plotseling klopt er iemand op de zijdeur van de kraam. Een ietwat onverzorgde, maar vrolijk kijkende man overhandigt James een briefje van vijf euro. “Dankjewel voor het lenen hè!” Voor James is dit de normaalste zaak van de wereld. “Als we iemand kunnen helpen dan doen we dat.” Zodra het luik van de kraam opengaat staan de eerste klanten al klaar. Wat maakt de loempia’s van James en zijn moeder Chin Nguyen nou zo goed? “Ze zijn gewoon lekker”, lacht een klant. “En ze zijn altijd aardig hier!”