Jaap van Duyn

Jaap van Duyn

CR0001

Jaap van Duyn is penningmeester van de belangenvereniging serviceflat Rubroek. Deze vereniging organiseert activiteiten voor de oudere, vooral alleenstaande bewoners van de wijk.

“Als je positiviteit uitstraalt gaat de rest ook mee” aldus Jaap van Duyn, sinds vijf jaar penningmeester van belangenvereniging serviceflat Rubroek. Deze vereniging is belangrijk voor de oudere, vooral alleenstaande bewoners van de wijk. Er is veel eenzaamheid achter de voordeur. Bij toeval is Jaap in deze functie terecht gekomen. “Ik kende een van de vorige bestuursleden en die vroeg of ik het stokje wilde overnemen. Er was eigenlijk geen andere keuze, als er geen nieuw bestuur zou komen dan hield de vereniging op met bestaan.”  

De belangenvereniging serviceflat Rubroek is vijftien jaar geleden opgericht en bestaat nu uit vijf bestuursleden en drie vrijwilligers. Jaap zag al snel mogelijkheden in het flatgebouw Rubroek. “Er was een leeg zaaltje, een bergruimte eigenlijk, daar werd niks mee gedaan.” Met een klein budget afkomstig van de Gebiedscommissie en medewerking van andere bewoners is de ruimte opgeknapt.  

Op handen en knieën 
Eerst was er een koffie-uurtje, dat liep niet zo hard. Maar toen Jaap de bingoavond introduceerde ging het los. Hij heeft speciaal gezocht naar een ouderwets bingo spel, met een molen waar je de balletjes nog hoort rollen en er ook weleens eentje ontsnapt. “Ja joh dat is hilariteit, mensen op handen en knieën. Zo van 'doe je benen eens opzij Mien, daar ligt een bal onder.’ Je weet wel hoe dat gaat.” Voor de prijzen gaat hij zelf op pad. “Omdat ik in een (elektrische) rolstoel zit en niet zoveel tegelijk kan halen moet ik soms drie keer heen en weer.” Wil hij daar geen hulp bij? “Dat doe ik liever zelf, je moet ook opletten wat je koopt. Het moet wel genderneutraal zijn, dus je kan niet met doucheschuim speciaal voor de dames aankomen of een scheerapparaat voor de heren.”  

Saamhorigheid 
De vereniging zorgt ervoor dat bewoners met elkaar in contact blijven en elkaar helpen waar het nodig is. In coronatijd zag je nog meer dan voorheen dat mensen voor elkaar zorgden. Boodschappen doen, koken voor elkaar. Volgens Jaap is Crooswijk een hechte wijk waar je de saamhorigheid voelt. Ga je ergens langs, kan je zo aanschuiven bij het eten. Overdag voelt het veilig maar in de avond is het minder prettig. “Vorige week was hier nog een schietpartij. Een paar dealers kregen ruzie met elkaar. Ik ben niet bang, maar wel kwetsbaar in mijn rolstoel.” Jaap vertelt dat er vanaf de namiddag verschillende groepen actief zijn op het Goudseplein. “De bierdrinkende daklozen die wachten tot ze naar de opvang kunnen en dan rond tien uur komen de dealers die onder het poortje gaan staan.”  

Volgens Jaap zijn Crooswijkers direct en eerlijk, nog meer dan de rest van Rotterdam. “De scheldwoorden vliegen hier vaak door de lucht.” De oorsprong van de saamhorigheid ligt volgens hem in de slachthuizen die hier vroeger stonden. “Op vrijdag gingen de slachters na het zware werk met hun loonzakje naar de kroeg, om vervolgens lam thuis te komen. Dan werden er vaak klappen uitgedeeld. Om elkaar te steunen trokken de vrouwen naar elkaar toe en daardoor werd de gemeenschap hechter.” 

Wandelroutes voor ouderen 
Over de huidige wijk zegt Jaap: “Het is geen Crooswijk meer, alle Nederlandse winkels zijn weg en veel winkels zijn hetzelfde.” Volgens hem ligt er rotzooi op straat en tegelijk is al jaren veel vernieuwing gaande. Nieuwe woningen, maar ook staat een nieuw winkelcentrum gepland voor de toekomst. “De bewoners die nieuw zijn in de wijk hebben geen interesse in wijkactiviteiten. Vroeger had je braderieën en andere activiteiten, dat is nu veel minder helaas.” Voor de toekomst zou Jaap graag willen dat er meer wandelroutes komen voor de ouderen. Hij denkt dat de wijk gezellig blijft en multicultureel. “Ik ben hier geboren en hier word ik begraven.”