Geschiedenis Hoogvliet

Geschiedenis Hoogvliet

HV0006

Bewoner Hans van Helden weet alles over de rijke historie van Hoogvliet

De gepensioneerde Hans van Helden geeft workshops houtbewerking in ontmoetingscentrum Huis Madelief: een plek waar ouderen terecht kunnen voor gezelligheid, allerlei activiteiten en een permanent ingerichte snuffelmarkt. Tussen de houtsculpturen vertelt Hans over de geschiedenis van Hoogvliet. Een wijk met een boeiende historie, met verhalen over verzet en onzichtbare maar voelbare grenzen. 

Rotterdam wil uitbreiden 
“Voor het verhaal van de wijk ga ik terug naar 1923”, vertelt Hans. “Rotterdam wilde graag uitbreiden als havenstad. Maar Poortugaal, op dat moment een zelfstandig dorp, was niet van plan om het stuk land, nu Hoogvliet-Zuid, aan Rotterdam te verkopen. Er werd een financiële overeenkomst getroffen, dat de exploitatie van dat stuk land voor negentig procent door Rotterdam gefinancierd zou worden en voor tien procent door Poortugaal. Dit zou tot 1985 duren.” 

Typisch Hoogvliet 
Voor het verhaal maakt Hans een sprong naar de jaren zeventig. “De wijken Meeuwenplaat, Zalmplaat en Boomgaardshoek kwamen in protest: ze wilden niet worden samengevoegd met andere delen van de toenmalige deelgemeente Hoogvliet.” In de geschiedenis van Hoogvliet waren er meer momenten van verzet. “Hoogvlieters pikken niet zomaar alles. Ze hebben een grote mond en gaan als het nodig is de barricades op. Dat is typisch iets van hier.” In de jaren tachtig bezette een groep bewoners het stadhuis als protest tegen de dreigende annexatie door Rotterdam. In 1985 vond een gemeentelijke herindeling plaats waarbij een grondgebied met zo’n 35.000 Portugaalse inwoners aan Rotterdam werd toegevoegd. Eind jaren negentig kwam er een herstructurering en moesten vijfduizend woningen worden gesloopt omdat Hoogvliet-Noord een getto dreigde te worden. “Bewoners wilden hier blijven maar konden niet vijf jaar wachten tot de verbouwing van de wijk klaar was. Dus zijn er destijds veel bewoners vertrokken. Omdat de subsidiepotjes op slot gingen werd de herstructurering uiteindelijk tien jaar uitgesteld.” 

Nieuwe Hoogvlieters 
“De conflicten over het Hoogvlietse grondgebied hebben hun sporen lang nagelaten”, zegt Hans. “Het zuidelijke deel voelde zich verbonden met Poortugaal, en Hoogvliet-Noord met Rotterdam. Je had mensen die liever zeiden dat ze uit Poortugaal kwamen dan uit Hoogvliet, zo diep zat dat.” Dan heb je nog het deel Tussenwater, waar de grond bestaat uit verschillende veenlagen. Vanwege een subsidie die op het punt stond te verlopen zijn daar in de jaren negentig met spoed woningen gebouwd. Hierdoor kwamen er veel ‘nieuwe’ Hoogvlieters bij. “Wat opvalt aan het huidige Hoogvliet is dat de saamhorigheid tussen de verschillende delen ontbreekt. Door de instroom van nieuwe bewoners is er de laatste jaren minder onderling contact. Eigenlijk is iedereen nu een vreemdeling voor elkaar. Dat zou moeten veranderen.” Hans woont zelf in de Boomgaardshoek. ''Het is een mooie wijk, speels ingedeeld, met veel ruimte voor kinderen om te kunnen spelen. Ik zit hier goed, ze mogen me wegdragen als het zo ver is.” Dat geldt voor veel meer mensen in de wijk. “Maar door sloop in bijvoorbeeld Oudeland verdwijnen er veel sociale huurwoningen.”  

Verbindende initiatieven 
Wat heeft de wijk in de toekomst nodig? “Dat de mensen op de Coolsingel eens luisteren naar de mensen op straat”, zegt Hans. “In de politiek is veel wisseling van de wacht, dat helpt niet mee. Telkens komen er andere mensen met beslissingsbevoegdheid die dan weer opnieuw moeten beginnen. Er zijn in de wijk prachtige initiatieven die wijkbewoners met elkaar verbinden, zoals het jaarlijkse familie festival de Participarade. Dat moet je niet wegbezuinigen. Plekken als Huis Madelief en Villa Vonk zijn erg belangrijk om eenzaamheid in de wijk tegen te gaan”, zegt Hans. “Deze locaties zouden meer bekendheid moeten krijgen. Niet iedereen zit online en krijgt alle informatie mee. Ook wil ik graag benadrukken dat we het bij Huis Madelief echt samen doen. Oprichtster en coördinator Kitty Engelmoer en de vrijwilligers zijn geweldig.” 

Er is nog zoveel meer te vertellen zegt Hans “Mochten mensen hier meer over willen weten dan kunnen ze bij mij terecht.”