Ferrie Weeda

Ferrie Weeda

DHSM0005

Stadsgids Ferrie Weeda neemt je mee terug naar de geschiedenis van "zijn" Delfshaven.

Historisch Delfshaven heeft een rijke geschiedenis. Historicus Ferrie Weeda: “Je kan de geschiedenis hier zien, voelen, ruiken zelfs.” In 1389 liet Delft de Delfshavense Schie graven omdat de stad graag een eigen haven wilde om handel over water mogelijk te maken. Het buitendijkse gebied werd de ‘haven van Delft’ genoemd, ook wel 'Delftshaven'. In de negentiende eeuw werd Delfshaven geannexeerd door de snelgroeiende havenstad Rotterdam. 

In Delfshaven voelt het anders 
“Als kind was ik al gefascineerd door geschiedenis”, vertelt Ferrie Weeda. Voor hem voelde het in Historisch Delfshaven altijd anders dan in de rest van de stad. “In de jaren tachtig was het centrum van Rotterdam nog in aanbouw. Historisch Delfshaven voelde als een warm bad. Er waren veel culturele initiatieven en ook voor kinderen werd er van alles georganiseerd. Daar werd toen echt in geïnvesteerd.” Delfshaven heeft zevenhonderd jaar geschiedenis die heel zichtbaar is. Dat maakt de wijk uniek in Rotterdam, maar ook in de rest van Nederland. “Om de handel over water mogelijk te maken werd hier als eerste de infrastructuur aangelegd. Je ziet de maritieme historie duidelijk terug in de pakhuizen en in het standbeeld van de hier geboren Piet Heijn. Gevelstenen verwijzen naar de visserij en jeneverproductie.” Later volgde de opkomst van de industrie, met fabrieken voor zeep, chemie en voeding. Pas als laatste werd Delfshaven ook een woongebied. 

Diversiteit op alle fronten 
De bestaande, diverse infrastructuur is nog steeds bepalend voor de wijk. Van de ondergrondse metro, het verkeer op de achthonderd jaar oude dijk tot de binnenvaartschepen die voorbij komen op het water. “Stedenbouwkundig is het een chaos. De mensen kwamen pas als laatste en moeten zich verhouden tot de structuur die er al lag, dat vind ik inspirerend. De culturele diversiteit die je nu ziet onder de bewoners past hier goed bij. Je kan wonen in een kapitaal pand met oorspronkelijke zeventiende-eeuwse ornamenten aan het plafond, en als je boodschappen gaat doen loop je langs de shisha lounge. Zowel bezoekers als bewoners voelen zich aangetrokken tot die diversiteit. Daarmee komen er nieuwe visies op Delfshaven, bijvoorbeeld over het gevoelige koloniale verleden.” 

Verbinding door goede infrastructuur 
Ferrie vindt de samenvoeging van de wijken Historisch Delfshaven, Schiemond, Coolhaveneiland en Lloydkwartier onder één wijkraad een interessant punt. “Het zou voor Coolhaveneiland goed zijn als er meer middenklasse gezinnen worden aangetrokken. Nu is het een plek waar mensen zich niet verbinden met de wijk. Er zijn te veel expats en studenten die maar voor een jaar een huurcontract krijgen.” Het Lloydkwartier en Coolhaveneiland worden van elkaar gescheiden door een grote weg. Ferrie: “Als je verbondenheid wil dan moet dat ook in de infrastructuur zichtbaar zijn. De ontwikkeling van het Lloydkwartier moest de omringende wijken versterken, maar dat werkt niet echt. Je ziet dat Schiemond meer verbonden is met Bospolder-Tussendijken. En Coolhaveneiland lijkt in zichzelf gekeerd.” 

Begin bij de jeugd
Er mist dus verbondenheid, maar niet alleen in de fysieke ruimte. De bewoners die in de jaren tachtig van alles organiseerden wonen er nog steeds, maar willen nu vooral rust. “Maar deze wijk heeft juist weer initiatieven nodig waarbij mensen elkaar ontmoeten.” Ontdek wat mensen met elkaar verbindt, maak ruimte voor gesprekken en begin daarvoor bij de jongeren. Daar zit de potentie voor verbondenheid, vindt Ferrie. “Ik zou graag een fysieke plek zien waar iedereen bij elkaar kan komen om bijvoorbeeld samen te eten of activiteiten te doen. Een toegankelijke plek voor alle leeftijden en achtergronden waar je verschillende werelden kunt samen brengen, zoals Delfshaven door haar historie al in zich heeft.”